मेरो पनि रहर बुझिदेउ न आमा !!!

 

सुवास कर्ण/मलंगवा----- 
                                                                    हे मेरि आमा जन्म है दियौ ,के भैंसी चराउन लाई 

      आफ्नो पनि मन पढने नै थियो,किन हसिया दियौ घाँस काटन लाई 

साथी सङिनी स्कुल जान्छ्न ,के म जन्मे चौरमा जान लाई

        साथी झोला बोकि घर फर्किन्छ्न ,के म जन्मे बोरा मा घाँस बोक्न लाई 

मेरो पनि रहर बुझिदेउ न आमा ,पढन पठाउ  न मलाइ

म पनि पढेर राम्रो बन्छु ,साकार गर्छु मेरो सपना लाई

छोरी भनेर न हेप आमा ,किन देउ न कापीकलम पढनलाइ

बालपन बित्यो गाई भैंसी चराउदै,रहर थियो झोला बोकि पढनलाइ 

रहर मेरो अधुरै रहयो ,बोझ बनाइ दियो यो जीवन लाई 

पढने उमेरमै बिहे गर्यो ,बुझ्न सकिन बालपनलाइ

अब त आमा जाग तिमी सम्झाइ देउ न बाबा लाइ

म पनि छोरा नै हु बाबा ,न सम्झ बोझ भनी छोरी लाई